Rabies

Er kwam deze week een mevrouw met een aapje in haar hand naar de kliniek. Schijnbaar kenden mensen haar, want ze begon meteen met Kumba te praten. Wij vonden dat aapje reuze interessant, maar wel een beetje zielig, want wie houdt er nou een aapje thuis? Bij navraag bleek de mevrouw Sandra te zijn, daar hadden we al over gehoord omdat zij hier vroeger heeft gewerkt (Engelse vrouw) en toen begon ze een verhaal te vertellen over rabiës en kinderen en aapjes en toen werd het allemaal een beetje verwarrend. En er zat ook overal bloed, zowel op t aapje als op Sandra en wie was er nu precies gebeten en waarom was dat aapje hier?
Ja, het was voor ons niet helemaal duidelijk, maar het zat zo: er loopt hier in Kubuneh schijnbaar een hond met rabiës rond en die had (zo denken we het begrepen te hebben) dat aapje gebeten. En dat aapje houdt ze omdat ie gewond was en zij ze weer sterk maakt. Dat bloed was van t aapje, even dachten we dat er ook kinderen gebeten waren maar schijnbaar toch niet. A fin, ze had twee dierenartsen meegenomen van Abuko Nature Reserve en die hebben wat uitgelegd en verteld wat hun plan was. Zij waren bezig met het beest te vangen, maar hij was niet echt zichtbaar. Ook zouden er gratis vaccinatierondes gehouden worden op de compound van Sandra, zodat iedereen zn hond kon laten inenten. Aan ons de taak om deze week elke ochtend voorlichting te geven aan de patiënten :D. We hebben die middag een tekst in elkaar gezet waarin we zoveel mogelijk vertelden: wat is rabiës, wat zijn symptomen bij hond en mens, gevolgen, wat te doen bij een beet en waar mensen hun hond kunnen laten vaccineren. En erg belangrijk is het ook dat de bewoners uitkijken naar deze hond, zodat zn locatie bekend wordt. Woensdag was ik de eerste die het mocht gaan vertellen. Ik vertelde alles in het Engels, Natou deed de vertaling in Mandinka en iedereen luisterde aandachtig :D, super leuk om te doen vind ik dat! En zo doen we dit nu elke ochtend, net zolang tot dat de hond gevangen is …

Afgelopen zondag was er in de avond een voetbalwedstrijd in het dorp. Het ging tussen team Kubuneh en team Wunderland. Toen we aankwamen was de stand 3-2 voor Kubuneh, dus het ging niet echt goed met ons team, maar we hadden Ibu als captain van de cheerleaders, super leuk (zie foto’s)! Uiteindelijk werd het 5-5 en was het tijd voor penalty’s --> Wunderland won met 3-0 :D. Voetballers in Europa kunnen echt een voorbeeld nemen aan de voetballers hier. Hier rennen ze op blote voeten, soms met 1 schoen aan hun schopvoet (ik weet niet hoe je dit noemt, ik bedoel zoiets als slagarm) en zonder scheenbeschermers. Ze spelen hier allemaal netjes op de bal en niet op de man en als er een keer iemand neer gaat staat ie gewoon weer op en speelt verder. MUCH BETTER dan de zeurpietjes in ons voetbalwereldje. Ik weet zeker dat opa hier niet zoveel hoefde te mopperen om belachelijk spel ;).

Donderdag ben ik met Gabrielle en een patiënt naar Westfield Clinic in Serekunda geweest, omdat we zijn medische gegevens nodig hadden. De gegevens krijgen ging best snel en daarna hebben we nog een rondleiding gekregen door de kliniek. Heel interessant. Ze doen hier ook operaties, dus ik was mega benieuwd naar de operatiekamers. Het resultaat is te vinden bij de foto’s. Toen we bij de recovery kamer kwamen, moest ik mijn best doen niet teveel te lachen, maar het was echt best komisch. Want bij ons staat zo’n kamer vol met apparatuur om de gezondheid van mensen te bewaken en dat, als er iets gebeurt, je meteen in kunt grijpen. Hier is de kamer gevuld met slechts 1 bed en 1 stoel. Verder niets. Ach, de patiënt heeft zo wel zn rust ;).
De röntgen-afdeling is ook mooi om te zien. Er staat een apparaat uit het jaar nul, met een bedieningskast die iets weg heeft van een tijdmachine, maar hij functioneert schijnbaar nog erg goed. Zo ook de sterilisatie: het geschied in een apparaat uit 1968. Super om zo’n ding te zien! Dat het vervolgens in een open kast wordt gelegd moet je gewoon vergeten ;).
Het laboratorium was ook interessant. Men doet daar alles met de hand, geen machine of niets die meehelpt. En dat zag er allemaal goed uit. Echt leuk om een andere kliniek van binnen te zien.

Ik wil ook nog iedereen echt heel erg bedanken voor de reacties en e-mails, dat waardeer ik :)!!

De foto’s zijn te vinden op:
http://biest.no-ip.info/photo
http://floortjegeven.mijnalbums.nl

Veel liefs,
Floortje


We had a lady coming to the clinic this week and she had a monkey in her hands. It was a bit strange, because why would someone take a monkey out of the wild and we didn’t know what to do. But apparently she knew people (she worked at the clinic before), because she started talking to Kumba right away. She was talking about the monkey, kids, dogs and rabies and blood was all over her, so we didn’t really understand what she was trying to explain. Was she bitten by a dog, were kids bitten by a dog? After a while, we understood that there was a dog with rabies, he bit the monkey and that is why she brought the monkey. She also brought two vets from Abuko Nature Reserve, they explained what they were going to do (try to catch the dog) and informed us about a vaccination round for dogs. They were free of charge. Because of the danger of possibly a dog walking around with rabies, Gabrielle gave us the job to educate people every morning about several things: what is rabies, symptoms (in humans and dogs), what to do after a bite and information about vaccinations. That afternoon, we put together a short educational talk so that we could inform the people about this. Every morning before the clinic opens, we explain about the case. I was the first to start on Wednesday, I explained in English, Natou translated it in Mandinka. People were really listening and I really enjoyed doing it :D. So until the dog has been caught, we talk to the people every morning.

Last Sunday, there was a soccer match between team Kubuneh and team Wunderland (my compound). At the beginning, it wasn’t going very well, but after some cheerleading from Ibu and his gang, we ended up winning. It is really nice to watch soccer here, because they are really good and play fair ;).

I went to Westfield Clinic in Serekunda last Thursday. Together with Gabrielle and a patient we had to go there to ask for medical papers of the patient. After we received the papers, we got a little tour around the clinic, this was very interesting. Because they operate in this clinic, I was very curious to see the OR and indeed, it was very interesting to see. I cannot explain it, you have to look at the picture ;). After that, we visited the recovery room. I was trying my best not to laugh, but it was just very funny. In the hospitals you and I know, recovery rooms are full of equipment in case something happens to the patient. You would want to monitor them very well. In this recovery room, all there was, was a bed and a chair. That’s it. At least the patient can rest ;).
After that, the doctor showed us the X-ray department. Inside the room was a very very very old X-ray machine. Apparently, it still worked very good, it was so lovely to see, because it must have been so old! And to operate the X-ray machine, there was something next to it that looked like a time machine. Really, if it breaks down, they should put it in a museum. Same story with the sterilization machine, it was from 1968!
The lab was also very interesting to see. They process every sample by hand, no machine or anything. It was so nice to see another clinic from the inside!

The photos can be found on:
http://biest.no-ip.info/photo

Love,
Floortje