Pannenkoeken!

Oh we hadden zo’n leuke plannen voor het vorige weekend (daarom konden we niet naar het internet): zaterdag heerlijk uitwaaien aan het strand en zondag zouden we met Steve naar Kartong gaan om naar de snake farm te gaan kijken. Helaas was het zaterdag een hele verlate clean the nation (elke laatste zaterdag van de maand) en dat betekent dat er tussen 9 en 1 niet met de auto gereden mag worden, want iedereen wordt in die tijd geacht zijn compound schoon te maken. Mooi moment voor ons om de was te doen. De was gaat echt best goed, iedereen lacht ons wel een beetje uit, maar onze kleding wordt best wel schoon. Alleen de handdoeken, die bleven een probleem, want na 1 wasbeurt waren ze al weer vies. We hadden bedacht om ze te gaan koken en ik ging naar Kumba om te vragen of dat een idee was. Nee dus, geen goed plan. Je moet gewoon de handdoeken goed laten weken en dan met zeep goed schoonmaken. Okee …. Zoiets deden we normaal ook wel, maar we werden een beetje onzeker over onze manier van wassen. Ik denk dat Kumba ook niet zoveel vertrouwen in ons had, want ze bood aan dat zij ze zou doen, we moesten ze maar even brengen. Super, wij onze handdoeken aan haar geven met waspoeder en een blok rare zeep (we wisten al niet goed waarvoor je die moest gebruiken, maar we hadden em op onze 1e dag hier gekocht) en aan Kumba’s lachen te horen hadden we inderdaad niet echt op z’n Afrikaans gewassen. ‘This is not good! You see how they look? Not good! Let me do this for you’. THANK YOU KUMBA! We werden wel een beetje vergeven, omdat we machines thuis hebben … Mijn handdoeken waren gewoon weer groen! En Marsha had schijnbaar een witte streep erin zitten. Wauw! We hebben tevens een wasles gekregen dus wij gaan het zondag proberen, want we willen het toch echt zelf kunnen :D.

Tijd voor het strand! Het was echt super warm, dus we waren blij dat we naar het strand gingen, want daar is het meestal wat koeler. Helaas, not today. De harmatan waaide, dat is een wind die afkomstig is uit de Sahara: veel zand en ontzettend heet. Echt, we lagen in de schaduw op het strand en hadden t niet meer, het was zo heet! Zocht je verkoeling in de zee, was die ook warm en je was binnen 5 minuten weer droog. Het was geen succes. In de avond zijn we gaan uiteten bij Henry’s, een restaurantje in het strandgebied. Dat was wel een succes :), heerlijke pasta carbonara! We waren die avond pas laat thuis en vanwege de hitte hadden we besloten dat we de snake farm een ander keertje zouden gaan bezoeken, want de reis is nogal omslachtig en we vreesden voor de hitte ;).

In plaats daarvan hebben we samen met Binta pannenkoeken gebakken :D. We hadden meel, eieren, suiker en water (melk valt niet zo goed, vandaar dat we water namen). Toen we de zak met meel openden kwamen de beestjes ons tegemoet. Ik vroeg me af of dit normaal was, want bij ons gooi je het meel dan weg, maar ik dacht als ze het hier nu altijd hebben kunnen we het zeven. Dan moet je gewoon even niet denken aan die beestjes. Binta vertelde me dat het inderdaad vaker voorkwam en dat je gewoon die beestjes eruit moest halen en dan kon je het gebruiken. We hebben het geprobeerd met een zeef en de beestje bleven er wel bijna allemaal in achter, maar hun larfjes niet … (nog steeds even niet erbij nadenken okee? Ze waren echt heel lekker). Een kleinere zeef was er niet en ze moesten er toch echt allemaal uit. Toen kwam Binta met een goed idee: haar sjaal die ze normaal op haar hoofd draagt :D. Die werkte perfect, per lepel die we erin gooiden zaten wel 20 beestjes in de sjaal en het meel was superfijn gezeefd. We hadden ongeveer 16 pannenkoeken gebakken en zijn met iedereen die op de compound was onder de bomen bij de hangmatten gaan zitten met jam en chocopasta, het was echt heel gezellig! En ze maakten ook lekker, de volgende keer gaan we een poging doen met melkpoeder.

Op de kliniek is het deze week best druk geweest. Niet met patiënten, maar wel met wat ze hadden. Je ziet nu iets meer malaria en kinderen met hoge koorts. Van de week kwam er tegen sluitingstijd een vader met zijn zoon (16) binnen, de zoon was nauwelijks aanspreekbaar. Toen ik het consult afnam, bleek dat hij al 5 dagen zo was, maar misschien hadden ze geen geld om te komen voor een behandeling? Hij had in iedergeval malaria en hoge koorts waardoor hij wat apathisch was. Ik stond een beetje voor een dilemma wat te doen, want de kliniek was eigenlijk dicht, iedereen was weg en Marsha en ik waren er nog en om hem nu naar huis te sturen vond ik onverantwoord. In overleg met Kumba van de pharmacy heb ik ervoor gekozen om hem hier te observeren, dan bleven wij wel wat langer. We hadden onze laptops mee en dan gingen wij wel aan school werken. Het punt was dat zijn koorts hoog was, hij was niet echt aanspreekbaar en hij moest terug gaan lopen naar het volgende dorp dat best ver is in de hete zon. Niet zo gezond voor iemand die ziek is. We hebben hem 2 uur hier gehouden en toen de koorts eindelijk iets ging zakken hebben we hem met extra medicatie en een helemaal nat gemaakte trui en muts naar huis laten gaan. Ze spraken allebei geen Engels, dat is altijd een uitdaging, maar met gebaren kom je echt heel ver. Ook onze woordenkennis Mandinka is handig, dan kunnen we altijd checken of ze de medicatie begrepen hebben.

Er loopt sinds een paar weken een jongen mee op de kliniek, Basiru. Hij gaat in de middag naar school en wil later graag iets in de gezondheidszorg doen. In de ochtend loopt hij mee in de kliniek en mogen wij hem mee trainen, dat is heel leuk. Hij kan ons ook helpen met vertalen en dat is erg handig, want dan kun je wat meer zelfstandig handelen.

Solomon, de jongen die ons in het begin heeft geholpen met de dozen, komt nog regelmatig langs en hij zei al een paar weken dat hij bezig was met een verassing voor ons. Deze week was het dan zover, hij kwam het persoonlijk afleveren: hij had armbandjes laten maken met onze namen erop in de Afrikaanse kleuren. En aan onze namen had hij een eigen invulling gegeven, op mijn bandje staat Floucher, super grappig! Een echt Afrikaans bandje :D.

De foto’s zijn geupload op:
http://biest.no-ip.info/photo
http://floortjegeven.mijnalbums.nl

Veel liefs,
Floortje