Koninginnedag

Happy Queensday!! Zo werden we gisteren ontvangen op onze after-party at Wunderland :). Ja, wij hebben ook Koninginnedag gevierd, moest natuurlijk ook wel want het feit dat ik nu de queen in mn eigen straat heb gemist was toch wel zwaar … ;) … (serieus wel een beetje). Ik ben wel helemaal up-to-date gehouden via sms, dus ik wist precies wanneer Beatrix ging graffitiën en Maurits (of toch Floris?) ging hockeyen. En Maxima zag er, as usual, echt mooi uit :D!

Mn vervangende feestje was super! We zijn overdag naar het strand gegaan, uiteraard in oranje oufit mét een rood-wit-blauw strikje. Na wederom die heerlijke brownie te hebben gegeten (hij is gewoon maar 45 dalasis, dat is ongeveer 1 euro en spot goedkoop voor aan het strand!) zijn we naar Bini’s gegaan. Dit is een restaurantje van Nederlanders en daar werd Koninginnedag gevierd :D. Nadat we alles hadden besteld hadden kregen we opeens een haring, met uitjes, echt TE lekker! Gewoon haring midden in Gambia, in de Nederlandse muziek tussen Nederlandse mensen, helemaal leuk. Het was een gezellige dag. Tegen 10 uur gingen we terug naar huis en we wilden heerlijk gaan slapen, want we waren moe. Toen we bij Wunderland aankwamen was echter iedereen aan het feesten en werden we uitgenodigd voor de Queensday Party, speciaal voor ons! Echt iedereen was aan het dansen en daarna werd het dansen voortgezet bij het vuur, heel erg leuk. Dat we wat moe waren mocht de pret niet drukken, om 1 uur lagen we in bed :).

Bij de foto’s staat ook nog een foto van Steve, hij wilde ook meedoen aan onze Koninginnedag en heeft de hele dag gelopen met de gele bloemetjes in zijn zak (geel, oranje, what’s the difference).

We zijn afgelopen week naar Abuko Nature Reserve geweest. Dat ligt in Lamin en is een gigantisch natuurgebied met vogels, apen, hyena’s en nog meer vogels. Het gebied deed me denken aan Lost (ja, ik weet het, alweer, maar als je hier rond loopt waan je je echt in Lost hoor). Steve zei dat je daar de apen kon lokken met nootjes, dus die had ie in Lamin gekocht en het werkte ook nog. De aapjes zijn wel schichtig, maar als je goed je best doet komen ze wel snel een keertje die nootjes uit je hand graaien, heel schattig zijn ze. De hyena’s, ik weet niet wat ik erover moet zeggen, ze zijn gewoon echt lelijk. Ik had ze nog nooit in het echt gezien, maar zoals ze Disney ze tekent, zo zijn ze ook werkelijk, nare beesten om te zien. Ik heb er een foto bij gedaan. We hebben ongeveer 3 uur gewandeld in het reservaat. Daarna hebben we gegeten bij Lamin Lodge (ja, was wel te lopen vanaf Abuko volgens onze gids; hoelang? Oh, ongeveer 3 kwartier … dat werd dus een taxi), daar kon je uitkijken over de mangrove.

Op de kliniek wordt het steeds interessanter. Het doen van consulten is echt heel leuk en ook een uitdaging, want je moet verder kijken en vragen dan de patiënt je vertelt. Ook moet je goed luisteren naar wat iemand je verteld, hier moet je dan goed over nadenken om er vervolgens een betekenis aan te kunnen geven. Zo had ik een meisje die me vertelde dat ze als klacht had dat haar ogen gingen draaien. In eerste instantie dacht ik niet dat ze dat letterlijk bedoelde, maar meer als gevoel. Nee, haar ogen gingen echt draaien. Ik vroeg haar welke kant dan: in rondjes en dan omhoog. Verder had ze geen klachten. Even wist ik niet precies wat hiermee te doen, want iemand’s ogen die draaien? Toen ineens viel het me in en Nato zei het ook tegelijkertijd: duizeligheid! Mensen geven hier een hele gevoelsmatige beschrijving zonder dat ze precies het woord weten, dit meisje had last van duizeligheid. Maar ja, ze had geen bloedarmoede, geen hoofdpijn, niets verder en ik wist nu niet waar die duizeligheid vandaan kwam. Bleek dat ze malaria had.

Van de week heb ik ook nog een aparte casus gehad. Een moeder (die normaal brood bij de kliniek verkoopt) kwam met haar dochtertje van bijna 2: ze was ineens begonnen met huilen en toen is ze naar binnen gegaan. Omdat het spoed was heb ik deze casus behandeld en begon met alle waarden op te nemen. Ze had geen koorts, geen bloedarmoede, woog genoeg, alleen zag ik iets in haar ogen, ze was er niet helemaal bij op een of andere manier. Vanuit mijn vorige stage weet ik dat ik dit dan in de gaten moet gaan houden. De malariatest was negatief en het zat me niet lekker, want ik wilde niets als diagnose ‘fever no malaria’ opschrijven. Er was iets meer. Toen ben ik op zoek gegaan naar Gabrielle, want er moest gewoon iets anders zijn. Toen zij naar de longen wilde gaan luisteren zag ik het gezicht van het kindje weer. Ze was nog steeds niet alert en opeens begon haar oog te hangen. Ik waarschuwde Gabrielle en op dat moment begonnen haar ogen te rollen en kreeg ze een stuip. Haar koorts was binnen die korte tijd gestegen tot over de 39! Waarschijnlijk had dit meisje toch malaria, maar nog in het beginstadium of een mengvorm van verschillende parasieten, dan zie je het (nog) niet op de test. Ze heeft diazepam gekregen om de stuip te stoppen en toen ze een dag later weer op controle kwam zag ze er al een stuk alerter uit. Ik heb haar toen nog gecontroleerd op meningitis, maar dit was verder goed. Je leert echt veel van dergelijke casussen.

Helaas komt er denk ik een tijd geen blog, omdat ik er niet ben in het weekend. Volgende week gaan we naar James Island, daar staat Fort James, dat is een stukje slavernij geschiedenis. We gaan met de boot over de rivier. Het weekend erna gaan we naar Baboon Island, een driedaagse trip. Dan gaan we met de auto diep het binnenland in naar een eiland waar apen leven in het wild, hier slapen we ook. De week erna heb ik vast een hoop te vertellen ;).

Heel veel liefs,
Floortje


Queensday!

Last Saturday, we celebrated Queensday. It’s a Dutch holiday: we celebrate the birthday of our Queen (and then everyone wears orange clothes). This year was a special one, because the queen was coming to my home town (while I was in Gambia)! So, I was very excited and also very disappointed, because the one time the queen and her family will visit my town and my street, I am not there. But that is why we celebrated it here, in the Gambia :).
In the morning, we went to the beach. We relaxed a little, ate a delicious brownie and after that we went to Bini’s. It’s a small restaurant and it’s owned by Dutch people. They organized a party specially for Queensday. The food was really nice, we got some real Dutch snacks too and it was just nice to be among Dutch people and Dutch music on such a day. When we left at 10pm, the people at our compound organized another (surprise) party, also specially for Queensday, that was so nice!

Last week we visited Abuko Nature Reserve. It’s a very large area with monkeys, birds, hyenas and other animals. The area reminded me very much of Lost (again, I know, but it’s really like I’m on the set of Lost sometimes) and was so nice and peaceful. Steve brought some peanuts and after we tried real hard (the monkeys were a bit scared), they would eat out of your hand, it was very sweet. The hyenas, I don’t know but I really don’t like them. I had never seen them before, but the way Disney draws them in their movies, it’s totally real. Ugly, mean animals. After strolling around for some 3 hours, we ate a lovely meal at Lamin Lodge. From there, you had a beautiful view over the mangroves.

Working at the clinic is very interesting. Taking consults is a challenge sometimes. When a patient tells you something, you have to think differently. People here sometimes don’t know the words for certain symptoms, so they describe it to you. Last week I asked a girl about her complains. She told me her eyes were turning. That was it. I asked her again, yes, her eyes were really turning. So I asked her which way they were turning: they were turning upwards and in rounds. At first, I didn’t know what to think of it, but I tried to understand. Then it hit me: she was describing the feeling of dizziness! Because she didn’t have any other complains and did not have anemia, I had no idea what could cause the dizziness. After doing a test, she appeared to have malaria.

Another interesting case. A mother (who normally sells bread at our clinic) came in with her child of almost 2: she suddenly started to cry and that is why the mother came in. Because it looked like an emergency, I took the case. She didn’t have fever, no anemia, weight was good and no other complains. However, there was something in her eyes that alarmed me. She was not very alert and looked a bit out of it. Her malaria test was negative and because I did not want to write the diagnosis ‘fever no malaria’ I looked for Gabrielle to help me. There had to be something else. I kept looking at the girl’s face and suddenly, one of her eyes began to hang a little. Two seconds later, she started to have a fit and her fever was over 102F, within a couple of minutes! She got diazepam to stop the seizure. It could be that she did have malaria, but in an early stage or maybe a combination of two parasites and then it’s not visible on the test. We treated her for malaria. The day after, she came back for a check and she looked a bit better. Still ill, but much more alert. I also checked her for meningitis, but there was no sign of that either. These cases are very interesting and you learn a lot from that.

Unfortunately, I don’t think there will be a blog in the next few weeks, because I’m not there. Next week, we are going to James Island and Fort James. It’s all about the history of slavery. We will go by boat over the river. The week after that we will take a three day trip to Baboon Island. We will go by car, it’s an island with baboons living in the wild. We will also sleep there. The pictures are posted and ‘till next time!

Love,
Floortje